Ana nas svojim uspehom danas podseća na to da su žene nekada bile glavne na bluz sceni. Priznata kao jedna od najboljih gitarista svih vremena, Ana Popović je danas svetski poznat i kompletan muzičar: gitarista, pevač, kompozitor, tekstopisac, lider benda i producent. Ona je vrhunski muzičar više muzičkih stilova: džeza, bluza i roka sa primesama fanka i soula.
Bluz je nastao u XIX veku na jugu Amerike u afro-američkim zajednicama koje su nezadovoljstvo i patnju zarobljeništva pretočile u muziku. Rani oblik bluza bile su radničke pesme, povici robova sa plantaža pamuka i solo pesme pune emocionalnog sadržaja.
U početku je bio samo vokalna umetnost, a vremenom je dobijao i instrumentalni vid koji se održavao i razvijao uporedo sa džezom. Bluz (Blues) je zapravo vokalno-instrumentalna muzička forma koja koristi takozvane melanholične „plave note” („blue notes“).
Prošavši kroz svoj arhaični period, formira se kao jasna muzička forma koju karakterišu: određeni strukturni okvir - dvanaest taktova, harmonijska struktura - tipične akordne veze i melodijski aspekt - sa čestom upotrebom alternativnih tonova - „plave note” („blue notes“).
Prvih dvadeset godina XX veka doživljava estetsko proširenje spajajući se sa muzičkim temama od 8 ili 16 taktova i koristeći suptilne elemente harmonije. Tokom četrdesetih i pedesetih godina sa baperima (be-bop) se vraća bluz koji funkcioniše u okvirima tonaliteta i koristi veliko obilje akorda.
Pod uticajem afričke i crkvene muzike, balada i ritmičkog plesa, stvoren je muzički pravac koji pevaču omogućava neposrednu komunikaciju sa svojim instrumentom. Struktura bluz pesme definisana je zahvaljujući poznatim pločama Vilijama Kristofera Hendija još iz 1912. godine, koje se smatraju prvim bluzom u istoriji.
Mami Smit - „Kraljica bluza“ je 1920. godine snimila svoje prve hitove „That Thing Called Love” i „You Can't Keep a Good Man Down” i postala prva afro-amerikanka koja je snimila ploču, kao i prvi ženski bluz izvođač. Njeni hitovi su postigli veliki uspeh i time počinje era klasičnog bluza. Izdavačka kuća koja je jedina imala hrabrosti da objavi njene pesme, stavila je natpis „Race Records” na omotu ploče, koji je i kasnije korišćen za afro-američke izvođače.
U to vreme je bluz imao jak uticaj na džez i omogućio je da ovi muzički pravci budu glavni tih godina, što dokazuju dela slavne Besi Smit - „Carice bluza” i, kasnije u tridesetim godinama, dela slavne Bili Holidej. Mnoge pesme su imale metaforične ili eksplicitne nazive.
Pevalo se uglavnom o čemu nije smelo ni da se priča: o zarobljeništvu, siromaštvu, nepravdi, nasilju nad ženama, o ljubavi i patnji. „Race Records” kasnije postaje „Rhythm and Blues” (RnB) i podloga za novi muzički žanr pedesetih godina „Rock and roll”.
Stotine muzičkih diva su snimale ploče tih dvadesetih godina i ostvarile ogromne uspehe u svetu bluza, i to pre muškaraca.
Ana Popović sa svojim bendom održi oko 200 koncerata godišnje širom sveta, a delila je binu sa Bi Bi Kingom, Solomonom Burkom i ostalim legendama. Ima svojih sedam studio albuma, dva lajv solo albuma, jedan studio album sa svojim ocem i jedan studio album kao član grupe Haš.
Još kao mala je obožavala Stivija Reja Vona i govorila je da je on najbolji gitarista na svetu. Rasla je slušajući kolekciju ploča svoga oca Milutina, kao i džem sesije njega kao bas gitariste i njegovih prijatelja. Gitaru je počela da svira sa 15 godina, a sa 19 je osnovala svoj prvi bend Haš (Hush).
Bend je oformila dok je studirala grafički dizajn u Beogradu 1995. godine. Svirali su ritam i bluz (RnB) sa elementima fanka i soula. Imali su svirke petkom u tada vrlo popularnom klubu Voks. Ubrzo su postali popularni i postigli veliki uspeh sa oko 100 nastupa godišnje. Nastupali su i po festivalima u Mađarskoj i Grčkoj.
1996. godine je svirala slajd gitaru sa rok bendom Piloti, na albumu „Dan koji prolazi zauvek”. Dve godine kasnije, Haš je objavio svoj debi album „Hometown”.
U Holandiji je usavršila sviranje na džez gitari. Otišla je kao stipendista grafičkog dizajna, ali se ipak odlučila za Muzičku akademiju. Tamo je 1999. godine počela svoju solo karijeru i osnovala bend „Ana Popović“, koji postaje izuzetno popularan na holandskoj i nemačkoj muzičkoj sceni.
Tada potpisuje ugovor sa „Ruf Records” i sledeće godine odlazi u Memfis na snimanje albuma „Hush”. Album snima sa producentom Džimom Gejnesom koji je radio sa Santanom, Džonom Lijem Hukerom, Stivijem Rejem Vonom i mnogim drugim poznatim muzičarima.
Ana se 2000. godine pridružila ekipi vrhunskih muzičara na CD-u „Blue Haze” tribjut benda Džimija Hendriksa.
Dobila je nagrade za najboljeg pevača, najboljeg gitaristu i za najbolji album, na dodeli nagrada za bluz u Francuskoj, 2002. godine.
Jedna od brojnih nagrada je i nominacija na prestižnom „WC Handy Awards”, danas „Blues Music Awords” za najboljeg debitanta godine 2003. u Memfisu, kao jedini evropski izvođač ikada nominovan u ovoj kategoriji.
Slede učešće na Bluz krstarenju „Blues Cruise 2006”, mnoge nagrade i turneje.
Njen talenat je prepoznao i Fender, najveći svetski proizvođač gitara, i angažovao je kao zaštitno lice. Njena omiljena gitara je Fender ’64. Ponekad svira na svojoj staroj Fiesta Red gitari, po kojoj je pamte dok još nije krenula iz Beograda putem slave.
Većina njenih albuma je dospelo među prvih pet na Bilbordovoj listi bluz albuma u Americi, a ona se sastavlja na osnovu prodatih ploča.
Postala je stalni član trupe „Experience Hendrix” na turnejama po Americi od 2014. godine, kao jedina žena - gitaristkinja i svake godine svira sa njima. 2017. godine na turneji su bile velike zvezde bluza i roka: Badi Gaj, Zek Vajld, Keni Vejn Šepard, Erik Džonson i Dojl Bremhol, Ana Popović i ovoga puta još jedan ženski izvođač, pevačica Bet Hart.
U želji da preuzme apsolutnu kontrolu nad diskografskim procesom, Ana je odustala od velikih diskografskih kuća i odlučuje se za objavljivanje albuma u svojoj režiji.
Album „Can You Stand The Heat”, objavljen 2013. godine, naišao je na veliki uspeh svojim soul staks zvukom. Tako je bilo i sa albumom „Blue Room”, koji je snimila 2015. godine sa svojim ocem Milovanom Popovićem, kojem se, pored ostalih vrhunskih muzičara, pridružuje i Džon Lenon. Objavila je i trostruki album „Triology” 2016. godine.
Ovaj album bez sumnje predstavlja vrhunac njene karijere, prikazujući se u 3 različita muzička stila (fank, rok/bluz i džez), zajedno sa prestižnim gostima poput Džoa Bonamase, Roberta Randolfa, repera Al Kaponea i drugima. Čim je objavljen, odmah se našao na Billboardovoj listi Top 10, pored Kleptona, Džerija Klarka Džuniora i ostalih.
Oni su svoje albume objavili za velike diskografske kuće, dok je „Triology” iz male produkcije i sa duplo skupljom pločom. Ipak je bio među najprodavanijima i tako dospeo na listu, što dokazuje sam kvalitet.
Poznata po veoma dobrim nastupima, gostuje na festivalima po celom svetu, pa i u Srbiji. Nastupila je na Exit festivalu 2013. godine u Novom Sadu. U Beogradu je 2015. godine otvorila Mikser Festival, gde je publika često sluša. Nastupila je i u Kragujevcu 2017. godine na Arsenal Festu 07, na glavnoj bini. Tada je dovela bend od samo četiri člana, oslanjajući se više na zvuk gitare, kako ona kaže.
Ana Popović je dostigla veliku svetsku slavu i ona je danas potvrđena svetska bluz zvezda koja se nadmeće na referentnim bluz listama sa Erikom Kleptonom, zaštitno je lice Fendera, najvećeg svetskog proizvođača gitara i smeška sa naslovnih strana svetskih magazina.
