Jedan od najsličnijih stvarnih gradova ovom imaginarnom je Alberobelo. Ovaj nesvakidašnji grad u južnoj Italiji, poznat je po drevnom graditeljstvu koje datira iz 14. veka, a od 1996. godine pod zaštitom je UNESKO-a, kao Svetska kulturna baština. Bele krečnjačke strukture, bez maltera, od suvog kamena, krovovi konusnog oblika i uzane kaldrme predstavljaju tradicionalnu staru mediteransku gradnju, karakterističnu za regiju Apulije.
Smatra se da su za karakterističan, kupolast arhitektonski stil zaslužni Grci, koji su se doselili masovno u Italiju za vreme kolonizacije u periodu između 8. i 5. veka p.n.e. Na pojedinim krovovima su belom bojom iscrtani različiti simboli.
„Međutim, njihova uloga je samo da zadovolje radoznalost posetilaca”, objasnila je profesorka savremene istorije sa Univerziteta u Napulju, Anuzijata Berino za National Geographic.
Ova specifična oblast zahtevala je napor lokalnog stanovništva da bi zadržalo svoj tradicionalni oblik. Građevine su kao takve zaštićene od 1910. godine, zbog čega je čitava populacija morala da se pomiri sa tim da su izmene na njihovim kućama strogo zabranjene.
Da li direktno iz svog bogatog uma, ili donekle i po uzoru na ovaj italijanski grad ili sličnu drevnu gradnju, Tolkin je u svom romanu stvorio grad hobita. Na Novom Zelandu, u blizini Matamata nalazi se farma na kojoj je izgrađen Hobiton - grad hobita, za potrebe snimanja filma „Gospodar prstenova”.
Nakon snimanja deo scenografije je ostao zbog čega zaljubljenici u ovaj filmski serijal mogu da zavire u dom hobita ili se okrepe u pabu iz „starog sveta”. Selo hobita je postalo prava turistička atrakcija Novog Zelanda koje godišnje poseti mnogo turista.
Kako je ovaj film dosegao veliku popularnost, specifične građevine postale simboli ovog filmskog ostvarenja, tako su počeli da niču slični gradovi i u drugim državama. Na području grada Sivasa na severu Turske, izgrađene su upravo takve kuće. Identično kao i u filmu, ove kuće su dizajnirane za život ispod sloja zemlje i trave. Opština Sivas odlučila se na ovakav poduhvat zbog poznatog filma, koji ima svoje fanove širom sveta, a koji mogu potpomoći lokalni turizam.
Pored ogromnog popularnog uticaja, postoje i slični projekti koji su pak bazirani na nekim drugim razlozima. Prepoznajući tržišni potencijal, kompanija „Green Magic Homes“ došla je na ideju da sagradi male montažne kuće koje izgledaju baš kao one u čuvenom Okrugu, no pored asocijacije na kultni film, njihova specifičnost ogleda se u ekološkom potencijalu.
Ove kuće se savršeno uklapaju u prirodu, možda su budućnost građevinarstva. Kuća ima prirodni frižider, uvek svež podrum i vodu iz obližnjeg izvora. Solarni paneli proizvode električnu energiju za rasvetu, radio i mali računar. Dnevno svetlo prodire kroz staklenu kupolu na krovu kuće, a druga opcija za osvetljavanje „Hobit kuće“ u večernjim satima su sveće. Kuća se greje na drva, a dimnjak prolazi kroz jedan veliki kamen koji se polako zagreva i daje toplinu za celu unutrašnjost ovog doma.
Iako su hobiti izmišljena stvorenja, njihovi domovi nisu, jer se ljudi nastanjuju u sličnim domovima već mnogo godina. Potencijal ovakve gradnje pored trenutnog popularnog efekta doseže mnogo šire i ogleda se u ekologiji. Spoj drevne saradnje sa prirodom i savremene tehnološke umešnosti mogu poboljšati uslove sadašnjeg života. Hobiti su primer da aktualizacija drevnih tradicija uz malo mašte može biti i više nego uspešna.
Izvor: nationalgeographic.rs
